" یا ذا العزه "

برترین چیزی که بنده را به خداوند نزدیک می کند بلاء و ابتلا است .

صبر بر بلا مرتبه ایست و رضا مرتبه ای بالاتر

رضا یعنی خرسندی از ته دل

اگر نبود ابتلاء عظیم عاشورا و رضای مولای مظلوم ما بستر مناسب برای ائمه بعدی آماده نبود و جبهه توحید شکست می خورد.

خداوند هم به بهترین وجه از او تقدیر فرمود :

ائمه را در نسل او قرار داد.

مهدی ع ( مهدی الامم ) را از نسل او برگزید.

در تربتش شفاء قرار داد.

( ای به فدای تو خدا که چقدر قدرشناسی )

بنده هرچه عبادت کند طلب کار از خدا نمی شود

بلکه این خود خداست که این حق را برای بنده قرار داده و به عهده گرفته

"اللهم انی اسئلک بحق محمد وآل محمد علیک" که در دعا می خوانیم از این امر مستثناء نیست.