" یا فتاح "

به دل خود نگاه می کنم ... ثمره عمرم درختی است پر از تیغ

قیچی به دست می گیرم و می خواهم یکی یکی این تیغ ها را قطع کنم .

اما چه کار سخت و طاقت فرسایی است .

دوستی گفت : شاخه ها ببر .

فکر خوبی است اما با شاخه های جدیدی که هر روز می روید چه کنم ؟؟؟

باید ساقه را قطع کنم ...

ولی فکر پاجوش ها مرا نگران می کند .

مددی می خواهم تا این درخت پرتیغ که میوه های آن هم تلخ است ریشه کن کنم .

آری با ریشه کن کردن آن خیالم برای همیشه آرام می شود .

گناه ظاهری ( تیغ ها و میوه های تلخ ) از صفات رذیله باطنی ( شاخه ها ) است

و آن هم از تولی نسبت به دستگاه شیطان ( ساقه ) ناشی می شود

و آن هم بدنبال استکبار علی الله ( ریشه ) ظهور و بروز می یابد .

باید ریشه گناه را در نهاد خودم بزنم .

با کندن ریشه دیگر نه تار مویی به نمایش گذاشته می شود نه موسیقی مطربی گوش داده می شود .

نه به سایتهایی سر می زنم .

نه با نامحرم خلوت می کنم ...

خدایا مددم کن .